Εξήνταπέντε χρόνια μετά τα «Σεπτεμβριανά», την καταστροφή δηλαδή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης το 1955,
εξηνταπέντε χρόνια μετά από το οργανωμένο πογκρόμ από το τουρκικό κράτος.
Κατά τη διάρκεια των διώξεων, τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν.
Βιάσθηκαν πάνω από 2000 Ελληνίδες αλλά για ευνόητους λόγους δηλώθηκαν μόνο 200 βιασμοί.
Μέσα σε 9 περίπου ώρες καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν μεγάλες ζημιές.
Καταστράφηκαν 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή.
Επίθεση από οργανωμένες ομάδες , δέχθηκε και το ελληνικό προξενείο στη Σμύρνη, το ελληνικό περίπτερο στην έκθεση της πόλης, όπου σχίσθηκε η ελληνική σημαία, ενώ οι Έλληνες αξιωματικοί που υπηρετούσαν στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ διασώθηκαν την τελευταία στιγμή.
Το ντοκουμέντο «Τα τουρκικά εγκλήματα της Κωνσταντινουπόλεως την 6ην και 7ην Σεπτεμβρίου 1955 ή χρονικόν της 3ης αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως και της καταστροφής του εν αυτή Ελληνισμού»,που ανακαλύφθηκε μετά από τόσες δεκαετίες μετά την τέλεση του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας και του Ελληνισμού, είναι μία πολύτιμη συμβολή για να ξαναδούμε τα «Σεπτεμβριανά», όπως πραγματικά έγιναν. Την προβοκάτσια στο δήθεν σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, όπου τον κεντρικό ρόλο τον είχε το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, το οργανωμένο σχέδιο της Τουρκίας στο οποίο έλαβαν μέρος κρατικές υπηρεσίες, την αδράνεια και την αδιαφορία της Ελλάδας.
Η (δήθεν) αφορμή
Τη «σπίθα» της άγριας επίθεσης εναντίον των μειονοτήτων της Κωνσταντινούπολης την άναψε η βόμβα που εξερράγη τα μεσάνυχτα της 5ης Σεπτεμβρίου στο Τουρκικό προξενείο στην Θεσσαλονίκη ( που φιλοξενείται ακόμα και σήμερα στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ).
Μία βόμβα, που όπως δήλωσε το 1961, κατά τη διάρκεια της δίκης του για εσχάτη προδοσία ο Τούρκος πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές την είχαν προσχεδιάσει ο ίδιος και τα στελέχη του Κεμαλικού Κόμματος που είχε την εξουσία, με έναν μόνο σκοπό: Την εξόντωση όλων των μη μουσουλμανικών εθνοτικών ομάδων που κατοικούσαν στην Τουρκία, την διάλυση του «εσωτερικού εχθρού» που δεν ήταν άλλος από τους Έλληνες χριστιανούς. Η είδηση της έκρηξης έγινε την επόμενη μέρα πρωτοσέλιδο σε όλες τις τουρκικές εφημερίδες. Το παρακράτος της Τουρκίας, είχε φροντίσει και είχε αλλοιώσει τις φωτογραφίες έτσι ώστε το προξενείο ( που δεν είχε υποστεί καμία ζημιά) να φαίνεται κατεστραμμένο. Το σύνθημα είχε δοθεί, η νύχτα του τρόμου και του πανικού που θα ακολουθούσε για τους Έλληνες μόλις είχε αρχίσει.
Υπό την φαινομενική καθοδήγηση της οργάνωσης «Η Κύπρος είναι τουρκική» και την πραγματική καθοδήγηση του τουρκικού κράτους, τουλάχιστον 100.000 εξαγριωμένοι Τούρκοι ξεχύθηκαν στους δρόμους της Πόλης και λεηλάτησαν καταστήματα, κατέστρεψαν ναούς, οικίες και νεκροταφεία, βίασαν γυναίκες, κακοποίησαν ιερείς και σκότωσαν 16 ανθρώπους.
