Πινάκιο

Θέλω να σου κρατάω το χέρι, να στέκομαι σιωπηλά δίπλα σου και λίγο πιο πίσω ίσως για να σε προσέχω και να προλαβαίνω να σε ακούω και να αφουγκράζομαι τις ανάγκες σου, να σε κάνω να γελάς και να μιλάμε με τη σιωπή, γιατί όταν η σιωπή δεν είναι αμήχανη τότε είναι πραγματικά εκκωφαντική στο πόσα σου "λέει". Αυτό είναι αγάπη, χωρίς εγωισμό, με ένα απλό να προσέχεις στο τέλος της συνομιλίας.

Η Μαρία Γιαλοψού, αδερφή του Ήρωα Έκτορα Γιαλοψού, μιλά για πρώτη φορά μπροστά σε κάμερα.Μιλά για εκείνη την νύχτα που στοίχειωσε την οικογένεια της....

Τα συναισθήματα σε κατακλύζουν όταν "πέφτει" η αυλαία της παράστασης. Κοντοστέκομαι μια τελευταία στιγμή κοιτώντας το σκηνικό για να κρατήσω και την τελευταία στιγμή αυτό που διαδραματίστηκε τα προηγούμενα 90 λεπτά μπροστά στα μάτια μου. Μέρες μετά και ακόμα αναλύω στο μυαλό μου κάθε σκηνή προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω τις εικόνες που είχα δει. Και κάπως έτσι μάλλον συνειδητοποιείς ότι έχεις δει μια πραγματικά καλή παράσταση που αξίζει να μοιραστείς με περισσότερους για να πάνε και αυτοί (αν δεν τον έχουν ήδη κάνει). 

Στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής και συγκεκριμένα στην εκκλησία του προφήτη Ηλία σε όλο το μήκος του πεζοδρομίου έχουν τοποθετηθεί κολωνάκια στα πλακίδια όδευσης...

Την ώρα που το Tetris έγραφε ιστορία και δεν υπήρχε σπίτι παίκτες που να το παίζει ως παιχνίδι η Sega έπρεπε να απαντήσει σε...

Στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας λατρεύτηκε και αποθεώθηκε ο Μίμης Δομάζος από τους φίλους του Παναθηναϊκού, λίγο πιο κάτω από εκεί που γεννήθηκε, μεγάλωσε...