Το 2020 έχει μπει πια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Σίγουρα μια χρονιά στην σκιά της πανδημίας δεν άφησε στους περισσότερους καλές αναμνήσεις και εικόνες.
Ωστόσο υπήρξαν και οι ειδήσεις θετικές, ειδήσεις συγκλονιστικές.
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Στο Πινάκιο 30 κορυφαίοι ρεπόρτερ, παρουσιαστές και δημοσιογράφοι καταθέτουν την δική τους είδηση που κατέγραψαν και έμεινε στην μνήμη τους.
Το παραπάνω σκίτσο το έχει επιμεληθεί η ζωγράφος Αιμιλία Κουβέλη.
Γιώργιος Σαρρής,δημοσιογράφος-παρουσιαστής (OPEN TV):
Όταν τον πρωτογνώρισα ήταν αρκετά πιο νέος, μόλις… 84 ετών. Είχε βγει στον κήπο, να περιποιηθεί τα λουλούδια του. «Καλώς τον, καλώς όρισες» φωνάζει μόλις με αντικρίζει και το παχύ μουστάκι του παίρνει μια κλίση προς τα πάνω καθώς χαμογελά. Με κινήσεις εφήβου προτρέπει να τον ακολουθήσω στο σαλόνι. Επί ώρες κουβεντιάζαμε εκείνο το μεσημέρι για τη νεότερη ελληνική ιστορία.
Έκτοτε τα ξαναείπαμε αρκετές φορές. Στις 30 Μαρτίου 2020, έμελλε να μεταδώσω δημοσιογραφικά τον θάνατό του. Ο ήρωας της εθνικής αντίστασης Μανώλης Γλέζος, είχε ξεκινήσει για το μεγάλο ταξίδι…
Ευαγγελία Τσικρικά (Alpha):
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η καλύτερη είδηση των καλυτέρων μέσα στο 2020 (δεν ήταν βέβαια και πολλές), ήταν η έναρξη των εμβολιασμών. Δεν συγκρίνω καμία μαζί της! Η εικόνα της νοσηλεύτριας στον «Ευαγγελισμό» Ευσταθίας Καμπισιούλη, να κάνει πρώτη το εμβόλιο και να σχηματίζει με τα δάκτυλα της το σήμα της νίκης, η εικόνα της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, εκπροσωπώντας ένα ολόκληρο έθνος , να κάνει το εμβόλιο, μου προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση την ώρα που μεταδίδαμε live στον Alpha το χαρμόσυνο αυτό γεγονός. Η επιστήμη μαζί με την κοινή λογική, το αίσθημα του καθήκοντος απέναντι στον εαυτό μας και στην ανθρωπότητα, νικούν τον φονικό ιό. Αυτή κι αν είναι είδηση!
Μάνος Νιφλής,(General Manager enikos.gr, ραδιοφωνικός παραγωγός Real Fm):
Αν εξαιρέσει κανείς την είδηση για το εμβόλιο κατά του Covid 19, που αδιαμφισβήτητα είναι η καλύτερη είδηση παγκοσμίως, κρατάω ως ξεχωριστή στιγμή του 2020, την μετάδοση της απόφασης καταδίκης της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης. Ήταν η στιγμή που αισθάνθηκα ότι κλείνει ένα μεγάλο και σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας της χώρας. Ένα κεφάλαιο που γράφτηκε με αίμα, διχασμό και μίσος. Και την κρατώ ως την καλύτερη είδηση, όχι μόνο γιατί κλείνει έναν κύκλο βίας και φασισμού αλλά και γιατί δημιουργεί την ελπίδα για ένα μέλλον χωρίς μισαλλοδοξία. Με δημοκρατία
Χριστίνα Βίδου (ΣΚΑΪ 100,3):
Ήταν μια δύσκολη χρονιά.
Πολλές οι ειδήσεις, λίγος ο χρόνος.
Προσπαθώ να θυμηθώ πόσες φορές αιφνιδιάστηκα μπροστά στο μικρόφωνο. Πόσες φορές έπρεπε να μετρήσω τα δευτερόλεπτα μέχρι το ρολόι στο studio του ΣΚΑΙ 100,3 να δείξει 18.00 και να ακούσω το γνωστό σε όλους πια ” Καλησπέρα από την Πολιτική Προστασία”, του Νίκου Χαρδαλιά
Πόσες φορές έκλεισα τα μάτια ακούγοντας την φωνή του καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα.
Πόσες φορές το στομάχι σφίχτηκε με τις ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ. Κρούσματα, διασωληνωμένοι, θάνατοι.
Ήταν η χρονιά που χάσαμε όλοι.
Οι μαθητές το σχολείο και το πρόγραμμά τους.
Οι πρωτοετείς τη φοιτητική ζωή που είχαν ονειρευτεί και δεν κατάφεραν να ζήσουν.
Οι εργαζόμενοι την ασφάλεια της εργασίας τους.
Οι ηλικιωμένοι την ελευθερία τους. Ζουν μήνες τώρα στην απομόνωση και την μοναξιά.
Αυτά είναι λόγια της καθηγήτριας παιδιατρικής λοιμωξιολογίας, Βάνας Παπαευαγγέλου, στην τελευταία ενημέρωση της χρονιάς για την πανδημία.
Ήταν μέσα Νοέμβριου, 18 αν θυμάμαι καλά, που έρχεται η ανακοίνωση της Pfizer/ΒιοΝtech.
” Τα τελικά αποτελέσματα από τη κλινική δοκιμή τελικού σταδίου του υποψήφιου εμβολίου κατά του κορονοϊού δείχνουν ότι είναι κατά 95% αποτελεσματικό.”
“Pfizer και BioNTech θα υποβάλουν αίτηση για έγκριση έκτακτης ανάγκης στις ΗΠΑ ” μεταδίδει το αμερικανικό δίκτυο CNN.
Πόση ανακούφιση Θεέ μου και πόση ελπίδα δίνουν αυτές οι λίγες λέξεις.
8 Δεκεμβριου. Πρώτος εμβολιασμός στην Μεγάλη Βρετανία. Πόσα δάκρυα κύλησαν εκείνη την ημέρα μπροστά στην θέα της γλυκύτατης Μαργκαρετ Κίναν; Ετών 90.
Δάκρυα που δεν μπορούσα να συγκρατήσω.
Έφευγε μαζί τους η αγωνία, ο φόβος, το άγχος, το βάρος όλων των μηνών της πανδημίας.
Ακόμα και τώρα συγκινούμαι.
Ακόμα και τώρα …
Ήταν μια δύσκολη χρονιά.
Δεν ξέρω πώς θα είναι το 2021 . Αλλά ελπίζω!
Μαρία Νικόλτσιου (Alpha):
Δυστυχώς φέτος δεν είχε ξεχωριστές θετικές ειδήσεις την επικαιρότητα μονοπώλησε η πανδημία. H θετική είδηση είναι ότι ξεκίνησαν οι εμβολιασμοί στην Ελλάδα.
Δήμος Μπουλούκος (Mega):
Δυστυχώς είχα την θλιβερή πρωτιά να μεταδώσω πρώτος από τηλεοπτικό σταθμό στην Ελλάδα, το θάνατο του Ντιέγκο Μαραντόνα. Ήταν λίγο μετά τις έξι το απόγευμα της 25ης Νοεμβρίου, όταν είδαμε στο αθλητικό του MEGA σε ξένες ιστοσελίδες ότι «έφυγε» από τη ζωή ο κορυφαίος Αργεντινός ποδοσφαιριστής. Το διασταύρωσα με την Ole την κορυφαία αθλητική ιστοσελίδα της Αργεντινής, είδα ότι ίσχυε και έλαχε σε μένα ο κλήρος να το πω. Εκείνη ήταν ώρα ήταν στον αέρα ο Νίκος Ευαγγελάτος με την εκπομπή και λίγο πριν από τη φινάλε, βγήκα live και μετέδωσα την είδηση. Ομολογώ ότι ακόμα και τη στιγμή που το έλεγα, δεν μπορούσα ούτε ο ίδιος να το πιστέψω. Όχι επειδή δεν είχε συμβεί, αλλά επειδή μου ήταν αδιανόητο το «Χρυσό Παιδί», ο κορυφαίος κατά πολλούς ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, να μην βρίσκεται στη ζωή. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα μπορεί να μην βρίσκεται πλέον στη ζωή, αλλά σίγουρα θα μείνει «αθάνατος». Ολοι εμείς που τον είδαμε, αλλά και οι επόμενες γενιές που έρχονται και μάθουν τι έκανε, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν ένα πραγματικό καλλιτέχνη της μπάλας!
Ζέτα Θεοδωρακοπούλου (Mega):
Ήταν η χρονιά της μεγάλης δοκιμασίας, η χρονιά που κατέβαλε όλους μας και μας βασάνισε με τον κορονοϊό στο κάδρο, καθ΄ όλο το 2020, να παίζει με τις αντοχές και την υπομονή μας. Ο αθλητισμός, δοκιμάστηκε και αυτός πολύ σκληρά, με τις κορυφαίες διεθνείς διοργανώσεις να ματαιώνονται και να αναβάλλονται η μια κατόπιν της άλλης. Όλες οι ειδήσεις από τις αρχές Μαρτίου επικεντρώνονταν στο ομιχλώδες τοπίο που ανοιγόταν μπροστά μας, σε ό,τι αφορά τον αθλητισμό και τους αγώνες, το ένα ρεπορτάζ διαδεχόταν το άλλο για να πιστοποιήσει το αναπόφευκτο: Έμπαινε λουκέτο στον αθλητισμό! Η αναβολή των ολυμπιακών αγώνων του Τόκιο λοιπόν, ήταν το “χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου”, ωστόσο αποτέλεσε μια σοκαριστική είδηση που-αλίμονο- όταν την μετέδωσα, ανατρίχιασα. Επρόκειτο αναμφισβήτητα για την είδηση της χρονιάς, κάτι που φαινόταν απλά αδιανόητο όταν χάραζε το 2020…
Έλβη Μιχαηλιδου (OPEN TV):
Δεν ήταν ακριβώς είδηση… Ξεχωρίζω όμως την αποκλειστική συνέντευξη του Τούρκου σταρ του ΝΒΑ, Ενές Καντέρ. Όσα είπε για τα ελληνοτουρκικά και το μήνυμα αγάπης που έστειλε για τη χώρα μας ήταν ιδιαιτέρως σημαντικά. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που είναι μακριά από την οικογένειά του στην Τουρκία εδώ και χρόνια και μάχεται με τον δικό του τρόπο για την ειρήνη και την ελευθερία.
Πραγματικά είναι ένας φοβερός και ακομπλεξάριστος τύπος που δήλωσε μάλιστα ότι θέλει μετά το ΝΒΑ, να αγωνιστεί στη χώρα μας! Χαρά μου που τον γνώρισα έστω και μέσω skype!
Νίκος Μουρατίδης, (nikosonline.gr,ραδιοφωνικός παραγωγός στα Παραπολιτικά):
Και για το site μου αλλά και για την ραδιοφωνική μου εκπομπή, πάντα ψάχνω μέσα στον ορυμαγδό των δυσάρεστων ειδήσεων να ξετρυπώσω και να αναδείξω κάποιες ευχάριστες. Ευτυχώς ακόμα και μέσα σ’ αυτήν την δίσεκτη, δυσοίωνη χρονιά βρέθηκαν ευοίωνες ειδήσεις. Μίλησα για την εξαιρετική δουλειά που κάνει η ένωση «Μαζί για το παιδί» και ειδικά φέτος με τα προσφυγόπουλα στον Έβρο. Είπα για την πολύ καλή πορεία της ταινίας «Μήλα» του Χρήστου Νίκου, για το βραβείο Youniversal, το πρώτο βραβείο των global fine arts awards για την έκθεση “Πικάσο και Αρχαία Ελλάδα”, που δόθηκε στον κ. Νίκο Σταμπολίδη (Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης) και κάτι τέτοιες μεγάλες ή μικρές λεπτομέρειες που σίγουρα κάνουν την ζωή μας, τα όνειρα και τις ελπίδες μας – καλύτερες.
Λευτέρης Πράσινος, (Αnt1):
Αναμφισβήτητα, η είδηση της παρασκευής των εμβολίων κατά του κορονοϊού & η μετέπειτα διανομή τους, στον κόσμο και βέβαια στη χώρα μας, είναι ίσως η πιο ξεχωριστή είδηση που εκφώνησα τη χρονιά που φεύγει. Σε μία δύσκολη χρονιά, για όλους, αυτό το εμβόλιο «γεννά» ελπίδα & προσδοκίες, να ξαναέχουμε γρήγορα πίσω τις ζωές μας. Καλή Χρονιά, με υγεία & τύχη, στους αναγνώστες σας.
Ελευθερία Νταβατζή, (Mega):
Νομίζω πως για εμένα η πιο συγκλονιστική είδηση που μετέδωσα ήταν η έκρηξη στο Λίβανο στις 4 Αυγούστου. Όχι μόνο για την ένταση της έκρηξης και την καταστροφή που προκάλεσε. Το λιωμένο σιλό, ο κρατήρας διαμέτρου 120 μέτρων που δημιουργήθηκε, το μέρος του λιμανιού που «χάθηκε». Οι εικόνες όμως που έφταναν από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία αλλά και όσα δημοσίευε ο κόσμος μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από την στιγμή της έκρηξης σε διάφορα σημεία της πόλης ήταν ασύλληπτες. Οι μικρές εκρήξεις που προηγήθηκαν έδωσαν τον χρόνο σε αρκετούς πολίτες να σηκώσουν τα κινητά τους για να καταγράψουν το τι γινόταν χωρίς να περιμένουν φυσικά τίποτα από τα όσα ακολούθησαν. Άνθρωποι, νέοι, παιδιά, γυναίκες άνδρες κατεγράφησαν να παρασύρονται από το ωστικό κύμα που δεν άφησε τίποτα όρθιο σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων, αφήνοντάς μας να αναρωτιόμαστε εάν τελικά αυτοί οι άνθρωποι τραυματίστηκαν βαριά ή ελαφριά, κατάφεραν να σωθούν ή όχι. Συγκλονιστική η στιγμή όταν μια νύφη που φωτογραφιζόταν παρασύρθηκε από το ωστικό κύμα. Εικόνες που αποδεικνύουν με τον πιο ζωντανό αλλά και δυσάρεστο τρόπο πως η ζωή μας μπορεί να αλλάξει από την μια στιγμή στην άλλη.
Δέσποινα Κονταράκη, (Ελεύθερος Τύπος):
H είδηση της χρονιάς για μένα ήταν ένα μήνυμα σε μπουκάλι που ταξίδεψε 102 χρόνια για να θυμίσει πως οι νεκροί μιας πανδημίας δεν είναι στατιστική. Αφορμή ήταν η συνέντευξη με τον Γάλλο ιστορικό Φρεντί Βινέ για το βιβλίο του «Η Μεγάλη Γρίπη του 1918». Η Ισπανική γρίπη σβήστηκε από τη συλλογική μνήμη επειδή δεν είχε ήρωες και τόπους μάχης. Είχε όμως αγαπημένους νεκρούς με όνομα και ιστορία. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα.
Φάνης Καραμπατσάκης, (OPEN TV):
Η χρονιά που φεύγει θα χαραχτεί για πάντα στη μνήμη όλων μας. Μεταξύ άλλων και η δημοσιογραφία – ειδικά η τηλεοπτική – έπρεπε ξαφνικά να προσαρμοστεί σε εντελώς διαφορετικούς κανόνες, υπό τις νέες συνθήκες που επέβαλε η πανδημία. Δημοσιογράφοι και τεχνικοί κλήθηκαν να μεταδίδουν τις πτυχές αυτής της κρίσης και να κρατούν ενήμερο το κοινό υπό συνθήκες αδιανότητες μέχρι πριν από λίγο καιρό. Ήταν σα να ασκείται το επάγγελμα από το μηδέν, με άλλους όρους που πολλές φορές φτιάχνονταν επιτόπου. Αποστάσεις, μάσκες, γάντια, αναγκαιότητα ψυχολογικής διαχείρισης όσων τους έβλεπαν στις οθόνες τους και απίστευτες ειδήσεις που όπως και να μεταδίδονταν οι μισοί τηλεθεατές θα δυστροπούσαν. Και αν δυστροπούσαν μόνο, βάζοντάς τα είτε έτσι είτε αλλιώς με τους δημοσιογράφους, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Διότι ταυτόχρονα δεν έπρεπε να τους προκαλείται, όπως και σε εκείνους, ούτε πανικός αλλά ούτε εφησυχασμός. Την ίδια ώρα, οι ρεπόρτερ και τεχνικοί των καναλιών που ήταν στους δρόμους, κάνοντας ζωντανές συνδέσεις υπό αυτές τις καταστάσεις, είχαν να “διαχειριστούν” επιτόπου και τον αλαφιασμένο κόσμο, μπροστά τους. Η πιο ιδιαίτερη είδηση που έπρεπε να μεταδώσω το 2020 ήταν αναμφίβολα όλα όσα γίνονταν μετά το πρώτο lockdown, το οποίο ήταν βασισμένο σε αχαρτογράφητα νερά και πολύ πιο απόλυτο από το δεύτερο, μολονότι οι ασθενείς και οι νεκροί ήταν πολύ λιγότεροι. Ο τρόπος εφαρμογής του από την Πολιτεία με τα έντυπα και τα μηνύματα, οι εντελώς άδειοι δρόμοι, ο κόσμος που έβγαινε όπως-όπως από τα σπίτια του για να προμηθευτεί είδη πρώτης ανάγκης από τα σούπερ μάρκετ, σα να βγαίνει από τα καταφύγια. Τα άδεια ράφια απ’ όσους συγκέντρωναν προμήθειες, χωρίς η αγορά να είναι προετοιμασμένη. Ήταν μία απίστευτη κατάσταση.
Νάντια Αλεξίου (nantiareport.gr):
Στον απολογισμό της χρονιάς που αλλάζει η Ελλάδα δοκιμάστηκε σε πολλά επίπεδα. Η εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας της χώρας, ωστόσο έμεινε ακλόνητη. Στην αρχή του έτους η κρίση του Έβρου ήταν μια πρωτόγνωρη συνθήκη για τη Χώρα μας. Σε μήκος 220 χιλιομέτρων, στο φράχτη του Έβρου, ακρίτες και ένστολοι , βρέθηκαν ανθρώπινες “ασπίδες” στα σύνορα με την Τουρκία, σε δεκάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες που έφτασαν καθοδηγούμενοι στο φράχτη κι επιχειρούσαν να περάσουν στην Ελλάδα, να βρεθούν στην Ευρώπη!
Μπορεί λόγω συνθηκών φέτος οι γιορτές να είναι ..,διαφορετικές! Οι εποχές άλλαξαν και οφείλουμε να είμαστε συνεπείς !Ίσως περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά έχουμε ανάγκη να… πιστέψουμε! Ας είναι το 2021 χρονιά μετάβασης με προοπτικές αισιοδοξίας σε νέους ορίζοντες ! Πιο ουσιαστική ευχή από κάθε άλλη χρονιά, για υγεία και ασφάλεια! Και του χρόνου όλοι μαζί!
A.K
Μανιά Αλιβιζάτου, (δημοσιογράφος ΣΚΑΪ)
Δυστυχώς, ήταν μία χρόνια που στο μεγαλύτερο μέρος της είχε μόνο δυσάρεστες ειδήσεις. Δύο ειδήσεις που μπορώ να πω ότι ξεχώρισα φέτος, είναι οι εξής: Η “είσοδος” αν μπορούμε να το πούμε έτσι, της πανδημία στη χώρα μας και η απόφαση για την χρυσή Αυγή.
Όσον αφορά την πανδημία, είναι μία είδηση που αφορούσε και αφορά όλο τον κόσμο. Είναι όμως πάρα πολύ δύσκολο και στεναχωρο ταυτόχρονα, Διότι καλείσαι σαν δημοσιογράφος να περιγράψεις, να ψάξεις, να μεταφέρεις στον κόσμο πληροφορίες για την πανδημία. Και λέω ότι είναι δύσκολο και στεναχωρο γιατί στις ανάγκες του ρεπορτάζ καλείσαι να ψάξεις για παράδειγμα οικογένειες ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από τον κορωνοϊό και να προσπαθήσεις να τους δώσεις λίγο κουράγιο και δύναμη στον Γολγοθά που ζουν.
Όσον αφορά τώρα την χρυσή Αυγή, ήτανε ίσως από τις πιο ευχάριστες ειδήσεις που έχω μετάδοσει και το γιατί δεν νομίζω ότι θέλει κάποια εξήγηση.
Ελπίζω το νέο έτος να κρύβει πιο ευχάριστες ειδήσεις !
Βαρβάρα Καζαντζίδου (ΑΠΕ-ΜΠΕ):
Ένα ελεύθερο ρεπορτάζ αυτής της χρονιάς που με άγγιξε βαθιά, ήταν τα παραδοσιακά μαγειρεία της Θεσσαλονίκης και οι μοναχικοί πελάτες τους. Πράγματι, καθώς ξεναγήθηκα σε κάποια από τα παλαιότερα της πόλης, μίλησα με τη δεύτερη ή τρίτη γενιά των ιδιοκτητών τους, έμαθα την ιστορία του καθενός, ενώ συνάντησα ανθρώπους που γευματίζουν εκεί σε καθημερινή βάση. «Πρωταγωνιστής» μου έγινε ο 70χρονος Νικόλαος Αβραμίδης, που έφαγε πρώτη φορά σε ένα μαγειρείο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και από τότε κάθε μεσημέρι ανελλιπώς. Η τραπεζαρία του ανθρώπου αυτού είναι το συγκεκριμένο κατάστημα και η σκέψη μου τους τελευταίους μήνες που η εστίαση παραμένει κλειστή, είναι μαζί του…
Νίκος Ασλανίδης, (Εφημερίδα Μακεδονία):
Η καλύτερη είδηση της χρονιάς που φεύγει είναι όλοι αυτοί που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή και πάλεψαν κόντρα στην πανδημία. Όχι μόνο οι γιατροί και οι νοσηλευτές, όχι μόνο αυτοί που λόγω δουλειάς συνέχισαν τον αγώνα τους αλλά και οι εθελοντικές ομάδες όπως οι γυναίκες της Γαλάτιστας Χαλκιδικής που ζωγράφισαν τους παλιούς τοίχους του χωριού τους και τους εθελοντές της Καρδίας Θεσσαλονίκης που μαζεύουν σκουπίδια και καλλωπίζουν τον τόπο που ζουν. Κόντρα στο φόβο και στη μιζέρια… Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους αυτούς. Ήταν τα πρόσωπα της χρονιάς…
Άννα Ζηρδέλη,(OPEN TV):
Δε θα την αποκαλούσα ξεχωριστή αλλά σοκαριστική. Η είδηση που είχα σε αποκλειστικό και συντάραξε τόσο εμένα όσο και το πανελλήνιο ήταν η υπόθεση με την επίθεση με βιτριολι που δέχτηκε το κορίτσι στην Καλλιθέα. Είχα στα χέρια μου από πολύ νωρίς ένα βίντεο που έδειχνε καρε-καρε την επίθεση κι ένιωθα παγωμένη με το θέαμα αλλά και το θέμα. Επειδή ασχολούμαι με την ψυχαγωγία τόσα χρόνια μου ήταν κάπως ξένο να έχω στα χέρια μου την πρώτη είδηση των ημερών.
Φελίσια Λαπάτη (sfera 102,2):
Η πιο ευχάριστη είδηση που έχω μεταδώσει δεν θα μπορούσε να μην αφορά στον covid-19 , καθώς πλέον ζούμε σε μια covid-19 πραγματικότητα. Η ανακοίνωση του εμβολίου λοιπόν, μπορεί να μας δημιούργησε πολλές απορίες αλλά είναι η είδηση που μας θύμισε πως υπάρχει ελπίδα.
Το ρεπορτάζ της Ανδριανής Αγγελιδάκη που συγκινεί (ΚΡΗΤΗ TV):
Η Ανδριανή συναντά δύο ανθρώπους που ξέρουν καλύτερα από όλους να επιβιώνουν στα δύσκολα και να συνεχίζουν να ονειρεύονται! Ο Μηνάς Χατζηδάκης και η Όλγα Ψυχογιού είναι άστεγοι αλλά δεν είναι αυτό που τελικά τους χαρακτηρίζει. Ο Μηνάς και η Όλγα είναι αλληλέγγυοι. Στο Καράβολα που έχουν προσωρινά «στήσει» το σπιτικό τους, μαγειρεύουν για άλλους αστέγους και διανέμουν φαγητό και βασικά αγαθά σε ανθρώπους που δοκιμάζονται σε ακραίες συνθήκες φτώχειας. Καθημερινά λαμβάνουν βοήθεια από δεκάδες συμπολίτες μας με τρόφιμα και άλλα βασικά είδη και αυτοί με τη σειρά τους τα δίνουν όπου υπάρχει ανάγκη. Δύο φωτεινοί άνθρωποι που συνεχίζουν να βοηθούν και να ονειρεύονται για ένα καλύτερο αύριο.
Ελένη Μπούλια (infokids.gr):
«Αν και τα συναισθήματα που προκαλεί είναι ανάμεικτα: Θρήνος ταυτόχρονα και συγκρατημένη αισιοδοξία, θεωρώ πως μακροπρόθεσμα θα αποδειχτεί πως η σημαντικότερη είδηση που μετέδωσα τη χρονιά που πέρασε ήταν η εξής: Για πρώτη φορά στα χρονικά αποδόθηκε μέσω δικαστηρίου επίσημα θάνατος παιδιού στην ατμοσφαιρική ρύπανση! Η μητέρα μιας 9χρονης στη Μ. Βρετανία έδωσε αγώνα, ώστε να μην “περάσει” η πρώτη απόφαση του δικαστηρίου που έκανε λόγο για “λοίμωξη του αναπνευστικού” και κάθισε την βρετανική κυβέρνηση στο “σκαμνί” για την αδυναμία της να προφυλάξει το πανανθρώπινο δικαίωμα στη ζωή. Χάρη σε αυτή τη μητέρα ίσως να αρχίσουν πλέον οι κυβερνήσεις να παίρνουν πιο σοβαρά το ζήτημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος…»
Παναγιώτης Βλαχουτσάκος (zougla.gr):
Η χρονιά που φεύγει σημαδεύθηκε από αρνητικές ειδήσεις που αφορούσαν κυρίως στην πανδημία του κορωνοϊού η οποία άλλαξε άρδην την καθημερινότητά μας. Ωστόσο, σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, θεωρώ πως μία από τις σημαντικότερες ειδήσεις που μετέδωσα μαζί με τον συνάδελφό μου Σωτήρη Σκουλούδη, είναι η συνέντευξη του Έλληνα ακαδημαϊκού Σταμάτη Κριμιζή ο οποίος αποκάλυψε ότι ήδη βρίσκεται σε τελικό στάδιο η κατασκευή ενός διαστημοπλοίου τύπου Voyager το οποίο θα κινείται 3 με 6 φορές γρηγορότερα από αυτό και έτσι θα έχει τη δυνατότητα να φθάσει στον διαστρικό χώρο μόλις σε 10 χρόνια. Παράλληλα θα διαθέτει τέτοιες δυνατότητες και τέτοια τεχνολογία που θα είναι σε θέση να φθάσει σε απόσταση 150 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη! Στη μακρινότερη απόσταση δηλαδή που θα έχει καταφέρει να φθάσει ανθρώπινο κατασκεύασμα. Όσο λοιπόν και αν οι καταστάσεις μας αναγκάζουν πολλές φορές να κοιτούμε χαμηλά, ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που οδηγούν την εξέλιξη ένα βήμα παρακάτω επιμένοντας να κοιτούν τα άστρα.
Βαγγέλης Κάραλης, (εφημερίδα espresso):
Από τα ρεπορτάζ μου που ξεχωρίζω για την χρονιά που μας πέρασε, ήταν το πρώτο μου θέμα που έβγαλα στην εφημερίδα espresso μόλις προσλήφθηκα τον Σεπτέμβριο και έγινε viral όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά μέχρι και την Τουρκία και τις Ινδίες. Πρόκειται για το ασύλληπτο θρίλερ της υπόθεσης του θανάτου του 33χρονου βενζινοπώλη Ηλία Σπαντιδάκη στο Ρέθυμνο, ο οποίος βρέθηκε νεκρός με μια σφαίρα στο κεφάλι στην αποθήκη του πρατηρίου υγρών καυσίμων που διατηρούσε. Τότε η γνωστή ηθοποιός του Bollywood και ξαδέλφη του, Σοφία Σπαντιδάκη, σε αποκλειστική συνέντευξη που μου έδωσε, αποκάλυψε, ότι δεν ήταν αυτοκτονία, όπως είπε στην αρχή η αστυνομία, αλλά δολοφονία! Μια υπόθεση με πολλά ερωτηματικά που ακόμη δεν έχει κλείσει.
Αφροδίτη Πρέβεζα (ipop.gr):
2020… Μια χρονιά γεμάτη ειδήσεις με έναν πρωταγωνιστή: Τον κορονοϊό. Επειδή, όμως, η πανδημία έφερε μαζί της πολλές, δυσάρεστες ειδήσεις, θα προτιμήσω συνειδητά να εστιάσω σε μια άλλη είδηση -ελπιδοφόρα: Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Μια απόφαση παγκοσμίου ενδιαφέροντος, ιστορικής σημασίας που έκανε όλη την Ελλάδα ένα. Η συγκλονιστική στιγμή της ανακοίνωσης μας έκανε να ανατριχιάσουμε και να υποκλιθούμε στο θάρρος μιας γυναίκας: Της Μάγδας Φύσσα. Αν, λοιπόν, έπρεπε να ξεχωρίσω μια είδηση του 2020, δεν χωράει αμφιβολία στο ότι θα ήταν η ιστορική απόφαση της δίκης της Χρυσής Αυγής. Εύχομαι το 2021 να μας χαρίσει περισσότερες θετικές ειδήσεις που να δείχνουν τον δρόμο για ένα πιο όμορφο μέλλον!
Γεωργία Δρακάκη, (in.gr):
Δεν είμαι δημοσιογράφος των ειδήσεων-οι ειδήσεις του πολιτιστικού ρεπορτάζ προέρχονται κυρίως από πηγές όπως τα δελτία τύπου και οι συνεντεύξεις με καλλιτέχνες… Γράφω θέματα, μιλάω με ανθρώπους, στήνω ρεπορτάζ δρόμου (πλατείες, περαστικοί, βιβλιοπωλεία) και τον “παλιό, καλό καιρό” πήγαινα πολλές φορές εβδομαδιαίως, αν όχι καθημερινά, να δω σινεμά, θέατρο, να φάω, να πιω και να γράψω για όλα αυτά. Όμως, να που το 2020 με προίκισε με το προνόμιο της μετάδοσης μιας είδησης χρήσιμης για την κοινωνία και τιμητικής για τον πρωταγωνιστή της. Πρόκειται για το μικρό ρεπορτάζ μου σχετικά με το μοίρασμα δωρεάν φαγητού από τον Κρητικό Δημήτρη στο Κερατσίνι, εν όψει πανδημίας. Το θέμα είχε πρωτοβγεί μέσω γνωστής πρωινής εκπομπής κι ύστερα, μήνες αργότερα, ασχολήθηκα κι εγώ και έγραψα ένα κείμενο στο in.gr, μετά από ανάθεση του αρχισυντάκτη μου, Βασίλη Κανέλλη, το οποίο είδα να αναπαράγεται από δεκάδες άλλα sites, πότε με αναφορά στην πηγή, πότε όχι. Το θέμα οδηγήθηκε ξανά στην τηλεόραση και αισθάνθηκα υπερήφανη και ευτυχής, γιατί μια μερίδα ανθρώπων που αναζητούσαν βοήθεια την βρήκαν και μια άλλη μερίδα με δυνατότητα να βοηθήσει προσέτρεξε με φαγητά και με πρόθυμα για εθελοντική εργασία χέρια. Αυτό μόνο καλό το λες! Χρόνια πολλά σε όλους τους συναδέλφους μου, καλά γραψίματα, καλές μεταδόσεις, καλές συνεντεύξεις και επιτυχίες τη νέα χρονιά. Χρόνια πολλά και στους αναγνώστες, ακροατές, τηλεθεατές που δίνουν νόημα στην δουλειά μας! Ας είναι το 2021 μια χρονιά πιο χαρούμενη και πιο ελεύθερη από το 2020.
Δέσποινα Δημά (ladylike.gr):
Η οικογενειακή εορταστική φωτογραφία της οικογένειας Wade στάθηκε αφορμή για να ξεράσουν πολλοί χολή στο Twitter με αφορμή τον γιο της οικογένειας. Ο 12χρονος Zion εμφανίζεται στη φωτογραφία με crop top και μακριά βαμμένα νύχια. Ο Dwyane Wade υπερασπίστηκε δημόσια τον γιο του στο Twitter. «Αγαπήστε και αποδεχτείτε τα παιδιά σας όπως ακριβώς είναι. Ως γονιός το μόνο μου μέλημα και ο μόνος μου στόχος είναι τα παιδιά μου να δουν πως τα αγαπώ και τα υποστηρίζω. Στηρίζουμε ο ένας τον άλλο στην οικογένειά μας με αγάπη, υπερηφάνεια και χαμόγελο».
Γιώτα Φλώρου, (Δημοκρατία):
Στα τέλη Ιουνίου, ο δρομέας υπεραποστάσεων, Αλέξανδρος Γεωργίου πραγματοποίησε ένα συγκινητικό δρομικό γεγονός για τιμήσει την μνήμη της γυναίκας του, Κατερίνας Βελονίδου, που έφυγε από τη ζωή από καρκίνο στα 40 της, μέσα σε μόλις τεσσεράμιση μήνες μετά την διάγνωση της ασθένειας.
Συγκεκριμένα, μέσα σε 8 μέρες έτρεξε 573 χλμ, μια διαδρομή που αντιστοιχούσε στην πορείας της συζύγου του στη ζωή, από τη Νεάπολη Θεσσαλονίκης που γεννήθηκε ως την Κερατέα, που έμεναν μαζί με το γιο τους.
Πωλίνα Χρήστου, (newsbreak.gr):
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι το 2020 ήταν μια χρονιά που άφησε ένα σκοτεινό στίγμα στον πλανήτη. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ή δεν ήθελε να πιστέψει τι θα επακολουθήσει, μόλις έγινε γνωστό ότι το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού καταγράφηκε στη χώρα μας. Η είδηση που έφερε τους Έλληνες πρόσωπο με πρόσωπο με την ζοφερή πραγματικότητα, θεωρώ ήταν ο πρώτος θάνατος. Τα ξημερώματα της 12ης Μαρτίου, ένας 66χρονος συμπολίτης μας άφησε την τελευταία του πνοή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας. Εκείνο το βράδυ ξεκίνησε μια αγωνιώδης προσπάθεια στο newsbreak.gr να επικοινωνήσει με το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου, κανείς δεν έκλεισε μάτι μέχρι να επιβεβαιωθεί η είδηση. Όταν ξημέρωσε, ένα σύννεφο τρόμου αιωρούνταν πάνω από τη χώρα.
Δήμητρα Παρασχάκη, (Thraki Net):
Εν μέσω των δύσκολων συνθηκών της πανδημίας του κορονοϊού, το 2020 ήταν το επετειακό έτος για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. 150 χρόνια μετά τη δημιουργία του πρώτου λιμανιού, η στρατηγική του σημασία ξεκίνησε να αναδεικνύεται σε Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη. Αφορμή υπήρξε η επικείμενη παραχώρησή του στις ΗΠΑ αποτελώντας επένδυση για όλη τη Θράκη. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης πλέον αποτελεί πόλο ανάπτυξης, κατατάσσοντας την σημερινή Θράκη οικονομικό και γεωπολιτικό κέντρο.
Νατάσσα Πατρινού (ΙΟΝΙΑΝ TV):
Το 2020 ήταν μια χρονιά γεμάτη συγκινητικές και ιδιαίτερες στιγμές ωστόσο θα ξεχωρίσω την συνάντησή μου με τον 10χρονο Χρήστο Παπαθανασίου. Είναι ο νεότερος καλαθοσφαιριστής με αμαξίδιο στην Ελλάδα και παίζει μπάσκετ στην ομάδα «Ήφαιστος» στην Πάτρα δίνοντας ένα πραγματικό μάθημα ζωής και ελπίδας σε όλους. Ο Χρήστος μου θύμισε πως η καραντίνα για κάποιους ανθρώπους δεν ήρθε μέσα στο 2020 και πως πρέπει να παλέψουμε και για την δική τους «ελευθερία». Η λαχτάρα του για ζωή με συγκίνησε και μου έδωσε θέληση να προσπαθώ όσα εμπόδια και αν υπάρχουν μέχρι τον τελικό μου στόχο.
