Το μυστικό πίσω από την «Γαρδένια»
Ευλογημένος, σεμνός και ιδιαίτερος. Ο Βασίλης Τερλέγκας ένας καλλιτέχνης που περισσότερα από 35 χρόνια γράφει ιστορία στο λαϊκό τραγούδι. Ο τελευταίος των μεγάλων.
Ψάχνοντας πρόλογο για την συνέντευξη που ακολουθεί, δεν το κρύβω πως βασανίστηκα πολύ. Στον Τερλέγκα δεν χωράνε τα τυπικά ευχολόγια. Ένας άνθρωπος που με όχημα την φωνή του, τα τραγούδια του και την ψυχή του μπήκε σε όλων μας τα σπίτια όλα αυτά τα χρόνια.
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Σε στιγμές χαράς αλλά και σε στιγμές που θέλαμε να μείνουμε μόνοι και να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας.
Ένας άνθρωπος που πολεμήθηκε από τον Τύπο αναίτια γιατί πολύ απλά ήθελαν να τον ισοπεδώσουν από την κορυφή (για να τοποθετήσει το σταρ-σύστεμ τους δικούς του στην θέση του) αλλά οι βαθιές του ρίζες και η ειλικρινή αγάπη του κόσμου τον κρατάνε ψηλά.
Στην συνέντευξη για την on-time μιλήσαμε για το θέμα της εποχής που δεν είναι άλλο από τον covid-19 και τις επιπτώσεις του, για το πώς ζει εκείνος σήμερα, για τους νέους καλλιτέχνες, ενώ παράλληλα εκμυστηρεύεται το μυστικό πίσω από την «Γαρδένια».
Μια συνέντευξη που σίγουρα αποτελεί ξεχωριστή εμπειρία και για εμένα, που μετά από 18 χρόνια συναντώ έναν τόσο Μεγάλο καλλιτέχνη με απλότητα και σεμνότητα…
Αυτά θα έπρεπε οι νέοι καλλιτέχνες να αφομοιώνουν και όχι να ακούν τις «σειρήνες» που την Δευτέρα τους απογειώνουν και την Τρίτη τους έχουν ήδη θέσει εκτός πλαισιίου…
Αλλά ας πάμε για «Στροφές» δυνατές!
Πως σας βρίσκει όλη αυτή η νέα συνθήκη με τα περιοριστικά μέτρα λόγω covid-19;
«Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπάει πολύ την ελευθερία. Τηρώ τους κανόνες που μας επιβάλλει η Πολιτεία αλλά δεν νιώθω πλέον ελεύθερος εξαιτίας αυτής της πανδημίας.
Ο καλλιτέχνης είναι από την φύση του ελεύθερο πνεύμα. Όταν τον περιορίζεις τον οδηγείς σε μονοπάτια καταθλιπτικά, σε αδιέξοδα. Πως μπορώ να δημιουργήσω ή να ελιχθώ όταν θα πρέπει να στέλνω μήνυμα για την κάθε μου μετακίνηση. Ελπίζω να είναι ένα κακό όνειρο όλα αυτά και να επανέλθουμε στην κανονικότητα μας για να ζούμε και να δημιουργούμε ελεύθεροι, μακριά από τις σκιές του κορωνοϊού . Επίσης για εμάς τους καλλιτέχνες όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί οικονομική ασφυξία».
Ο covid-19 κόλλησε την νυχτερινή ζωή και διασκέδαση;
«Όπως είπα και πριν πρόκειται για οικονομική ασφυξία αλλά και πολιτισμική. Εξηγούμαι αμέσως. Από την στιγμή που δεν δουλεύουμε υπάρχει ένας κύκλος γύρω μας ο οποίος αυτή την στιγμή είναι σε εξαθλίωση. Σε ένα νυχτερινό κέντρο δεν είναι μόνο ο τραγουδιστής ή οι μουσικοί του. Είναι ο σερβιτόροι, η κάβα, οι κοπέλες με τα λουλούδια, ακόμη και οι οδηγοί ταξί που περιμένουν έξω από τα μαγαζιά. Είναι ένα ντόμινο οικονομικών επιπτώσεων που πίσω από αυτές βρίσκονται εκτεθειμένες πολλές οικογένειες.
Σε ότι αφορά εμάς τους τραγουδιστές έχουμε μείνει χωρίς δουλειά από τον περασμένο Μάρτιο. Μια πρωτοφανής κατάσταση η οποία δεν έχει προηγούμενο. Ήδη πολλοί συνάδελφοι φλερτάρουν με την εξαθλίωση. Ο covid-19 μας δημιούργησε μια πολύ δύσκολη κατάσταση.
Προηγουμένως είπα και ασφυξία πολιτισμική.
Η προφύλαξη από τον κορωνοϊό απαιτεί να μην υπάρχει συνωστισμός ο οποίος ευνοεί την μεταδοτικότητα. Εμείς όμως ως λαός, ως Έλληνες έχουμε στο DNA μας την ψυχαγωγία και την διασκέδαση. Πως μπορεί αυτό να συμβεί αν δεν ενώνουμε τα χέρια μας στο χορό, αν δεν χειροκροτούμε τον τραγουδιστή, τον άνθρωπο που διασκεδάζει και χορεύει. Βλέπετε πως η κοινωνικότητα η έκφραση της χαράς και η μετάδοση της είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει».
Τα τραγούδια σας είναι ύμνοι έως σήμερα, «Στροφές», «Γαρδένια», «Μια φωτογραφία». Περιμένατε ότι η αγάπη του κόσμου θα έκανε αυτά τα τραγούδια «αθάνατα»;
«Όπου εμφανίζομαι ο κόσμος ζητά να τα ακούσει αυτά τα τραγούδια. Ακόμη και νέα παιδιά που δεν τα γνώρισαν αυτά όταν «γεννήθηκαν» δισκογραφικά θέλουν να τα ακούσουν.
Η αγάπη του κόσμου είναι αυτή που αναζωογονεί τον καλλιτέχνη του δίνει έμφαση στην ταυτότητα του. Και ξέρετε κάτι; Όταν έχουν περάσει τόσα χρόνια και ο κόσμος σε αγαπάει και στο δείχνει – αυτό το γεγονός είναι μια ανταμοιβή πολύτιμη κυρίως για την ψυχή».
Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο και γιατί;
«Με πολλά τραγούδια από αυτά που έχω ερμηνεύσει είτε τα έχω γράψει εγώ είτε όχι έχω δεθεί συναισθηματικά. Μα θα σας αποκαλύψω το ιδιαίτερο «δέσιμο» που έχω για την «Γαρδένια». Ήταν το τραγούδι που τους στίχους έγραψε ο Νίκος Λέκκας και την μουσική ο Κώστας Κατσίγρας. Όταν μου το έφεραν είχα τον πατέρα μου στο Νοσοκομείο, έφευγε… αυτό το τραγούδι είναι για εκείνον. Και γι’ αυτό έχω ένα ιδιαίτερο «δέσιμο» με αυτό.
Η δισκογραφία έχει πεθάνει στην Ελλάδα;
«Χρόνια τώρα. Τα πάντα άλλαξαν. Φτιαχτές επιτυχίες με φωνές που «φτιάχνουν» τα μηχανήματα, για αυτό θεωρώ πως τα κομμάτια δεν έχουν την διαχρονικότητα της δικιάς μας γενιάς. Όταν κυνηγάς την επιτυχία, το σουξέ -όπως το λέμε εμείς, σε ένα σκοτεινό δωμάτιο δεν θα έρθει ποτέ. Ο καλλιτέχνης πρέπει να νιώθει, να εισπράττει αισθήματα και να τα μεταδίδει στον κόσμο. Αυτά τα κομμάτια είναι το παζλ της δισκογραφίας, δεν είναι απλά να βγάλεις μια δουλειά για να πεις ότι την βγάζεις».
Έχετε ξεχωρίσει κάποιον νέο τραγουδιστή;
«Υπάρχουν καλές φωνές, βγαίνουν καλές φωνές. Αν πω για κάποιον τώρα μπορεί να αδικήσω κάποιον άλλον.
Στην δικιά μου την γενιά εμείς είχαμε Παιδεία. Είχαμε ασχοληθεί με την Βυζαντινή μουσική, είχαμε ακούσματα δημοτικά. Δεν είχαμε σκοπό να φτιάξουμε την επιτυχία για να πούμε ότι την κάναμε. Το να είσαι λαϊκός, γνήσιος λαϊκός τραγουδιστής απαιτεί να σέβεσαι τον κόσμο, να τον καταλαβαίνεις και να είσαι το όχημα της εξωτερίκευσης των συναισθημάτων του».
Με ποιο τραγούδι ο Βασίλης Τερλέγκας θα σκιαγραφούσε την κατάσταση που ζούμε σήμερα;
Οι στίχοι από ένα τραγούδι μου το «Καιρός να φύγω». Συγκεκριμένα λένε,
«Καιρός να φύγω, στο φύσημα τ’ ανέμου να χαθώ,καιρός να φύγω, ελεύθερος γεννήθηκα μα πεθαμένος ζω», γιατί όταν η πανδημία μας στερεί τις ελευθερίες κάπως έτσι νιώθουμε όλοι μας…»
Panagiotis Kolokotronis
Πολυ ωραια συνέντευξη