Μια μαρτύρια έφθασε στο mail του Πινακίου, μια αναγνώστρια η οποία κατοικεί σε πόλη της περιφέρειας περιγράφει μια τρομακτική εμπειρία που έζησε όταν ήταν στην εφηβεία.
Με ώθηση από την χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων πήρε την δύναμη και μας έστειλε το παρακάτω mail. Εκείνη μίλησε από την πρώτη στιγμή, δεν άφησε τους άγραφους νόμους και μια λογική «τι θα πει ο κόσμος» να την επηρεάσει. Βρήκε την δύναμη και μίλησε αμέσως στους γονείς της… αυτό να μάθετε στα παιδιά σας να κάνουν… Στην επιστολή που ακολουθεί δεν αλλάξαμε ούτε λέξη και σας την παραθέτουμε:
«Όταν ήμουν Τρίτη γυμνασίου καθόμουν τα καλοκαίρια και βοηθούσα τον πατέρα μου στο μανάβικο, ένα απόγευμα λοιπόν μπήκε ένας “κύριος” για να ψωνίσει. Ο τρόπος που με κοίταζε με έφερνε σε αμηχανία, μετά ξεκίνησε να μου λέει κάποια σχόλια που με έκαναν να τα χάσω και εκεί που μου κόπηκαν τα πόδια ήταν όταν έκανε κίνηση να με πλησιάσει…
Και αυτά μεταξύ μας μου λέει φεύγοντας…
Κάθισα και σκεφτόμουν τι έγινε σαν να ήταν ψέμα δεν μπορούσα να το πιστέψω πήρα την μαμά μου τηλέφωνο και της είπα να έρθει στο μαγαζί. Με άκουσε αναστατωμένη και ήρθε κατευθείαν, της είπα όλα όσα έγιναν, της είπε να μην το πει στον μπαμπά, ντρεπόμουν και τώρα που το σκέφτομαι δεν καταλαβαίνω και το λόγο…
Εννοείται πως η Ελληνίδα μάνα το είπε κατευθείαν στον πατέρα μου και εκείνος πήγε τον έπιασε και το έλυσε… Από τότε έχουν περάσει 20 χρόνια, όποτε βλέπω τον συγκεκριμένο «κύριο» κατεβάζει το βλέμμα του και περνάει στο απέναντι πεζοδρόμιο.. Εγώ όμως θυμάμαι, γιατί στην ψυχή ενός παιδιού τέτοια γεγονότα χαράσσονται μέσα σου τόσο δυνατά!!! Θυμάμαι και πλέον χαίρομαι που το αντιμετώπισα έτσι
Γι ‘αυτό μην κάνετε τα παιδιά σας να νιώθουν ένοχα για το τι φοράνε, πως κοιτάνε, πως περιπατάνε και πως είναι βαμμένα, να είστε κοντά τους να σας εμπιστεύονται γιατί σίγουρα τέτοιες καταστάσεις τις ξεπερνάτε και τις λύνετε καλύτερα μαζί!!!».