«Περασμένες μου αγάπες», «Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω», «Απότομα», «Ηλιοβασιλέματα», «Πασατέμπος», «Θα τα βρεις Μαζί μου σκούρα», «Λαός και Κολωνάκι», «Δεν θέλω πια να ξαναρθείς», «Εσύ», «Παναγιά μου κάτι μάτια», «Απόψε φίλα με», «Κίνδυνος θάνατος», «Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω», «Που θα πας (πολλές φορές)», «Το τελευταίο ποτηράκι», «Την έδιωξα και όμως την αγαπώ»…
Πόσο ζωντανά τραγούδια; Πόσο έντονα; Ο Μανώλης Χιώτης δεν ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του, απλά όλες οι εποχές υποκλίθηκαν στο μεγαλείο του.
«Ο Μανώλης Χιώτης ήταν ένας άνθρωπος γενναιόδωρος, στυλάτος, καθώς πρέπει, ένας πραγματικός άρχοντας. Ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Με τη μουσική του ένωσε τη Δύση με την Ανατολή», λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει «Ουσιαστικά ο Χιώτης άλλαξε την παιχτική που είχαν μέχρι τότε στο μυαλό τους και άνοιξε έναν δρόμο μουσικό πραγματικά υπέροχο και ασυναγώνιστο. Ο πατέρας μου, ο Οννίκ του είχε φτιάξει το ξεχωριστό μαύρο μπουζούκι του. Ήταν πολύ ξεχωριστό. Ήταν 8χορδο, οπότε αυτό σημαίνει ότι είχε άλλο κούρδισμα και έβγαζε άλλον ήχο, είχε πολυφωνικές δυνατότητες. Τα τετράχορδα υπήρχαν από τις αρχές του 20ου αιώνα απλά ο Χιώτης επινόησε στα μέσα της δεκαετίας του ΄50 το κούρδισμα ρε-λα-φα-ντο για να διευκολύνει την δική του δεξιοτεχνία στο νέο στύλ που λανσάρησε δηλ πολύπλοκες ρούμπες swing , mambo και ανάλογους ρυθμούς.», λέει ο κ. Τσακαριάν
