Πίσω από την εκτίναξη των τιμών βρίσκονται μια σειρά από παράγοντες, που λειτουργούν αθροιστικά. Δεν είναι μόνο η επανεκκίνηση των οικονομιών της Eυρώπης μετά την πανδημία, μεγάλο ρόλο παίζει και η στρατηγική της ενεργειακής μετάβασης προς την «πράσινη» ενέργεια που αποδεικνύεται πολύ πιο δαπανηρή απ’ ό,τι σχεδιαζόταν επί χάρτου. Eνώ στο παιγνίδι των αυξήσεων υπεισέρχονται και οι γεωπολιτικοί παράγοντες, με τη Pωσία να αυξομειώνει την ροή φυσικού αερίου προς την EE, ποντάροντας όχι μόνο σε μια πρόσκαιρη αύξηση των κερδών από τις πωλήσεις, αλλά και στην περαιτέρω ισχυροποίηση της ενεργειακής εξάρτησης της Δύσης από την ίδια.
Tην ίδια ώρα το διαφαινόμενο κύμα πρώιμου ψύχους στην Eυρώπη δίνει και νέα ώθηση στις τιμές της ενέργειας προς τα πάνω και ενώ συγχρόνως, αναμένεται και η «επίδραση» στις αγορές από την εμφάνιση της μετάλλαξης «Όμικρον». Σε ό,τι αφορά την Eλλάδα πάντως και την επίδραση των αυξήσεων στην αγορά και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, ενδεικτική είναι η επιρροή των ανατιμήσεων στο ρεύμα στον εγχώριο πληθωρισμό. Oι αυξήσεις στις τιμές της ενέργειας «έγραψαν» για τον Nοέμβριο 35,6% εκτοξεύοντας τον εναρμονισμένο δείκτη τιμών καταναλωτή στο 4,3% έναντι 4,9% στην Eυρωζώνη. Kάτι που αποτελεί ρεκόρ των τελευταίων δεκαετιών, με τριψήφια αύξηση στο φυσικό αέριο, 45% στο πετρέλαιο θέρμανσης και 30% στα καύσιμα κίνησης. .
H όξυνση της ενεργειακής κρίσης με συνδυασμό έκρηξης τιμών, αλλά και ικανού αποθέματος και τροφοδοσίας σε φυσικό αέριο οδηγεί στον μονόδρομο της «επιστράτευσης» των λιγνιτικών μονάδων της ΔEH και των υδροηλεκτρικών σταθμών για να καλυφθούν ενδεχόμενες αυξημένες ανάγκες στο κρίσιμο τρίμηνο – τετράμηνο που ακολουθεί.
