Η Όλια Γκαντανίδου είναι δημοσιογράφος και καθημερινά ενημερώνει τους πολίτες της Αλεξανδρούπολης από την εκπομπή της από το δημοτικό ραδιόφωνο Sferikos 99.3.
Η ίδια μιλά στο Πινάκιο για το λειτούργημα που ασκεί από τον ακριτικό Έβρο, για το τι την ώθησε να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα και τι προσδοκά απ’ αυτό.
Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο
Κάθε ρεπορτάζ είναι σημαντικό για την Όλια η οποία μάχεται για ένα καλύτερο αύριο μέσα από το πεδίο δράσης που της δίνεται από το Δήμο Αλεξανδρούπολης και τη δημοτική συχνότητα του Sferikos 99.3
Όλια Γκαντανίδου εκπέμπεις κάθε μέρα από το Δήμο Αλεξανδρούπολης και από τον Sferikos 99.3
Αρχικά θα μας μιλήσεις για την εκπομπή σου;
«Πρόκειται για το πρώτο μου ραδιοφωνικό παιδί που αγαπώ ιδιαίτερα και που «θρέφω» καθημερινά με τους συνεργάτες μου, με αγάπη και σεβασμό. Η θεματολογία της εκπομπής πλούσια, μιας και τα γεγονότα, όπως καλά γνωρίζεις, τρέχουν συνεχώς. Κάθε μέρα όταν ανοίγει το μικρόφωνο είναι μια μέρα διαφορετική, γεμάτη ειδήσεις, ευχάριστες ή δυσάρεστες και αυτό έχει ως στόχο η εκπομπή μου, να καλύψει ένα μεγάλο φάσμα της επικαιρότητας, με αντικειμενικότητα και σεβασμό στους ακροατές».
Αλήθεια γιατί αποφάσισες να γίνεις δημοσιογράφος;
«Ήταν μια συνειδητή επιλογή. Είναι ένας τρόπος να ασχοληθείς με τα κοινά και να προσφέρεις για το κοινό καλό από την δίκη σου σκοπιά. Παράλληλα η ενημέρωση θεωρώ πως είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου. Μου αρέσει να προσφέρω, σεβόμενη πάντα όλες τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, όπως πραγματικά το απαιτεί το λειτούργημα μας. Δεν θα άλλαζα με τίποτα το συναίσθημα του να ζεις τα γεγονότα από κοντά δίνοντας το δικό σου στίγμα σε κάθε δημοσίευση, ανάρτηση, δημοσιοποίηση…».
Πόσο δύσκολο είναι να ασκείς δημοσιογραφία σε μια περιοχή απομακρυσμένη από τα αστικά κέντρα;
«Όταν αγαπάς κάτι τόσο πολύ δεν υπάρχουν εμπόδια. Θεωρώ πλεονέκτημα το να ασκείς δημοσιογραφία σε μια περιοχή όπως ο Έβρος. Μην ξεχνάμε πως η δημοσιογραφία δεν ορίζεται από την γεωγραφική μας θέση, αλλά από τους ανθρώπους που την απαρτίζουν. Επίσης θεωρώ πως η ανάδειξη ενός δημοσιογράφου είναι δυσκολότερη στα μεγάλα αστικά κέντρα απ’ ότι στην περιφέρεια. Όλα όμως έχουν να κάνουν με εμάς, με το αν είμαστε καλά εκεί που θέλουμε να ζήσουμε, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που μπορεί να έχει κάτι τέτοιο στην επαγγελματική εξέλιξη κάποιου. Ο άξιος δεν χάνεται πάντως…».
Θεωρείς πως οι δυνατότητες της περιοχής είναι αναξιοποίητες από το κράτος
«Πάντα υπάρχουν δυνατότητες για εξέλιξη άλλωστε εχθρός του καλού είναι το καλύτερο… Θα μπορούσα εύκολα να πω πως ναι μας έχουν ξεχάσει αλλά θεωρώ πως η σημερινή κατάσταση μετά από την βαριά οικονομική ύφεση δεν αφήνει πολλά περιθώρια για μεγάλα βήματα. Οι πολίτες νιώθουν ανασφάλεια ακόμη και σήμερα και αναζητούν φως στην άκρη του τούνελ. Έχω μάθει να διεκδικώ και να περιμένω και αυτό θα θελα να μεταφέρω και στους αναγνώστες σας… Με την επιμονή και την υπομονή μόνο κερδισμένος μπορείς να είσαι …».
Ποιο ρεπορτάζ σου θεωρείς πως είναι το πιο δυνατό;
«Δεν υπάρχει δυνατό ρεπορτάζ, υπάρχει ρεπορτάζ απλά. Δεν έχω μάθει να διαχωρίζω την δουλειά μου σε δυνατή και μη δυνατή. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως δεν έχει να κάνει με το περιεχόμενο αλλά με την προσέγγιση του θέματος… Αν λοιπόν το προσεγγίσεις σωστά τότε ξέρεις πως όλα τα ρεπορτάζ σου είναι δυνατά».
Αν σου δινόταν η ευκαιρία να απευθύνεις ένα ερώτημα στον Πρωθυπουργό, ποιο θα ήταν αυτό;
«Δύσκολη ερώτηση… Ξέρεις πως ένας δημοσιογράφος δεν θα έμενε ποτέ σε μια και μόνο ερώτηση σε έναν Πρωθυπουργό! Θα τον ρωτούσα ότι θα τον ρωτούσε ο κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα, τι δεν πήγε ή τι δεν πάει καλά με την χώρα μας τα τελευταία χρόνια, γιατί οι Έλληνες πολίτες δεν μπορούν ακόμη και σήμερα να νιώθουν όπως άλλοι ευρωπαίοι πολίτες (οικονομικά εύρωστων κρατών). Τι έχουν να περιμένουν από το αύριο; Όπως καταλαβαίνεις η καθημερινότητα είναι αυτό που μας απασχολεί και ένα καλύτερο αύριο για όλους μας. Θα πρέπει να νιώσουμε και πάλι σίγουροι για το μέλλον μας… Αγαπάμε την χώρα μας και τη θέλουμε μπροστάρισσα, άλλωστε μην ξεχνάμε τις βαθιές ρίζες των Ελλήνων και πως έχουν μεγαλουργήσει σε πολλούς τομείς στους οποίους μάλιστα έχουν δώσει τα φώτα τους παγκοσμίως. Οι σκέψεις λοιπόν για ερωτήσεις πολλές, το ζητούμενο όμως είναι οι απαντήσεις που θα λάμβανα…».
Από ποιον Έλληνα θα ήθελες να πάρεις συνέντευξη και γιατί; Και τι θα τον ρώταγες;
«Ως γυναίκα και λόγω επικαιρότητας ενδιαφέρον θα παρουσίαζε μια συνέντευξη με την Ολυμπιονίκη μας Σοφία Μπεκατώρου μετά και από τα όσα έχει η ίδια αποκαλύψει. Δεν θα εμένα ωστόσο στο γεγονός ως πράξη καθ αυτή στην προσέγγιση μου, αλλά στα συναισθήματα που βίωσε αυτή η γυναίκα από την αποτρόπαια και απάνθρωπη συμπεριφορά».
Τι κάνει η Όλια τον ελεύθερο της χρόνο;
«Ελεύθερος χρόνος καλή ερώτηση … δεν αρκεί ποτέ και μακάρι να υπήρχε περισσότερος. Δυστυχώς η δουλειά μας δεν μας αφήνει αρκετό ελεύθερο χρόνο ωστόσο όταν έχω φροντίζω να τον αξιοποιώ δημιουργικά και κυρίως μαζί με αγαπημένα μου πρόσωπα. Μου αρέσει να μοιράζομαι σκέψεις με τους δικούς μου ανθρώπους, είναι κάτι που με γεμίζει και με εκφράζει μιας και θεωρώ πως έχουμε γενικά απομακρυνθεί με τους έντονους ρυθμούς της ζωής… Ένα καλό βιβλίο πολλές φορές επίσης αποτελεί μια πολύ ευχάριστη παρέα μιας και τα ταξίδια που αγαπούσα να κάνω και λόγω κορονοϊού πλέον δεν υπάρχουν στην ατζέντα μου».
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για την νέα χρονιά;
«Δεν μου αρέσει να οριοθετώ και αυτό γιατί τελικά όταν σχεδιάζεις κάτι όλα πάνε εντελώς ανάποδα. Αυτό που θέλω είναι να είμαστε, εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι, πάνω από όλα υγιείς… Οι στόχοι δεν σταματούν ποτέ, είμαι ευτυχής με όσα έχω… τώρα αν έρθουν περισσότερα (καλά μόνο) θα είναι ευπρόσδεκτα».
Τέλος, αν θα μπορούσες να άλλαζες τον κόσμο τι θα έκανες;
«Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα θα ξαναέβαφα γαλάζια την θάλασσα… Όχι δεν μου ζήτησες στίχους από τραγούδι αλλά νομίζω πως εδώ ταιριάζει το γαλάζιο της θάλασσας και ηρεμία που μεταδίδει είναι μια καλή αρχή για να αλλάξει ο κόσμος … Οι αλλαγές στη ζωή μας είναι οι μικροί προσωπικοί μας στόχοι που για τον καθένα μας είναι διαφορετικοί. Και μην ξεχνάμε: «Εάν θες να αλλάξεις τον κόσμο, να αλλάξεις πρώτα τον εαυτό σου»».
