Ειδικοί αλλά και μητέρες σκιαγραφούν στο «Καρφί» την νέα πραγματικότητα όπως τη βιώνουν
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Οι νέες συνθήκες που επικρατούν έφεραν στις ζωές πολλών πολιτών την τηλεργασία.
Ένας τρόπος εργασίας που ουσιαστικά εφαρμόστηκε με επιτυχία για πολλές επιχειρήσεις και στο προηγούμενο lock-down επανήλθε αφού σύμφωνα με την Κυβέρνηση αποτελεί μια ισχυρή δικλείδα προστασίας για την υγεία των πολιτών και την μη διασπορά του covid-19.
Αναμφισβήτητα ένα όφελος από την τηλεργασία είναι ο περισσότερος χρόνος που έχουν οι μητέρες με τα παιδιά τους. Εκεί που όλη την ημέρα έλειπαν τώρα στο σπίτι υπάρχει επαφή, όμως υπάρχουν και δυσκολίες καθώς τα παιδιά δεν μπορούν να αντιληφθούν εύκολα πως η μαμά δουλεύει.
Οι ειδικοί μιλούν στο «Καρφί» για το πώς οι μητέρες μπορούν να χειριστούν την εργασία από το σπίτι σε συνάρτηση με την συμπεριφορά του παιδιού τους και τονίζουν πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να μπουν όρια και ταυτόχρονα να δομήσουν τα παιδιά αισθήματα αυτονομίας και ασφαλείας.
Επίσης στο «Καρφί» μιλούν και μητέρες που πλέον ζουν σε καθεστώς τηλεργασίας με τα παιδιά και μοιράζονται την εμπειρία τους.
Το θέμα έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Καρφί» το Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2020
Έλσα Μπάρδα – Κλινικός Ψυχολόγος (BSc Honours, MSc Clin. Psy.)- Αναλύτρια Εφαρμοσμένης Συμπεριφοράς (MSc ABA) : Αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα της τηλεργασίας
H «τηλεργασία κατ’ οίκον» είναι μια νέα εργασιακή κατάσταση, με θετικά και αρνητικά πρόσημα. Αναμφίβολα, η τηλεργασία συντελεί σε έναν καλύτερο συνδυασμό της οικογενειακή ζωής και της εργασίας. Η εξοικονόμηση χρόνου από τις μετακινήσεις από την μεταφορά προς και από τον τόπο εργασίας διευκολύνει την καθημερινότητά. Για τις μητέρες που λείπανε αρκετές ώρες από το σπίτι, εξαιτίας της εργασίας τους η φυσική παρουσία τους, θα επηρεάσει θετικά την ψυχολογία των παιδιών ειδικά αν είναι μικρά σε ηλικία. Ο χρόνος με τα παιδιά, δίνει την ευκαιρία στους γονείς να συνδεθούν ποιοτικά με τα παιδιά τους, ώστε να χτίσουν καλύτερη επικοινωνία μαζί τους και να μπορέσουν να αφουγκραστούν τις συναισθηματικές τους ανάγκες.
Από την άλλη, η τηλεργασία αποτελεί πρόκληση για ορισμένους γονείς καθώς τα παιδιά μικρής ηλικίας δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι η μητέρα εργάζεται από το σπίτι με συνέπεια να επιθυμούν την ενασχόληση μαζί τους. Συνεπώς, ο γονέας καλείται να ισορροπήσει την παραγωγικότητα του στην εργασία με το να μην νοιώσει το παιδί απόρριψη. Προϋπόθεση προκειμένου να εκμεταλλευτούν οι γονείς στο έπακρον την ελαστικότητα που τους προσφέρει η τηλεργασία, θα πρέπει να οριοθετήσουν σωστά την συμπεριφορά του παιδιού. Για αυτό το οικογενειακό πρόγραμμα είναι χρήσιμο, διότι βοηθάει τον γονέα, να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα της τηλεργασίας.
Μαρία Ζώτου – Ειδική Παιδαγωγός επικεφαλής στα Χαρισματικά Παιδιά: Ευκαιρία για την καλλιέργεια της αυτονομίας
Πολλές μητέρες δουλεύουν σε καθεστώς τηλεργασίας και αυτή η συνθήκη έχει θετικό αντίκτυπο στην οικογένεια καθώς μπορούν και έχουν περισσότερη χρονική επαφή με τα παιδιά τους.
Σίγουρα η «συμβίωση» ειδικά την ώρα που η μαμά εργάζεται δεν είναι εύκολη αλλά ωστόσο είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να μπουν όρια και ταυτόχρονα η σχέση μεταξύ μητέρας και παιδιού να γίνει ακόμη πιο ποιοτική.
Πρέπει τα παιδιά να αντιληφθούν πως όταν η μαμά είναι μπροστά από τον υπολογιστή δεν παίζει αντιθέτως εργάζεται και μάλιστα μπορεί να έχει ένταση ή δυσκολίες.
Εκείνη την στιγμή ακριβώς θα πρέπει η μαμά να ξεκαθαρίσει πως την ώρα που εργάζεται θα πρέπει να επικρατεί ηρεμία στο σπίτι καθότι είναι σημαντικό για εκείνη να διαχειριστεί καταστάσεις από απόσταση.
Αν το παιδί δεν έχει μελέτη θα πρέπει να απασχοληθεί με κάτι δημιουργικό και επειδή αυτό το lock-down είναι χρονικά κοντά στα Χριστούγεννα, θα μπορούσε να κάνει Χριστουγεννιάτικες κάρτες για όλη την οικογένεια, να ζωγραφίσει ή να κάνει μια εργασία που θα είναι ωφέλιμη για εκείνο. Να εξασκήσει μια ασχολία του ή μια ευχάριστη δραστηριότητα.
Ποια είναι η επίτευξη αυτής της κίνησης; Ουσιαστικά το παιδί αντιλαμβάνεται πως όσο η μητέρα του εργάζεται δεν μπορεί να ασχολείται μαζί του και ουσιαστικά μαθαίνει να λειτουργεί αυτόνομα νιώθοντας παράλληλα ασφάλεια.
Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο μάθημα για την πορεία της ζωής του.
Η συνθήκη αυτή είναι αξιοποιήσιμη και «καλλιεργεί» την ποιοτική σχέση σε μητέρες και παιδιά καθώς όποιοι και να είναι οι περιορισμοί υπάρχει η επαφή και η συμβίωση.
Αγγελική Καρδαρά , Δρ Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φιλόλογος και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος: Ποιότητα χρόνου
«Η φύση της δουλειάς μου μού έδωσε τη δυνατότητα να εργαστώ από το σπίτι και να συνεχίσω με τηλεργασία τις επαγγελματικές και ερευνητικές μου δραστηριότητες την περίοδο του lockdown. Η εντατική ωστόσο προετοιμασία που έπρεπε να κάνω για να οργανώσω όλες μου τις δραστηριότητες από το σπίτι μείωσε σημαντικά τον ελεύθερο χρόνο που είχα με τα παιδιά μου, παρόλο που ήμασταν συνεχώς μαζί. Αυτό ήταν το «παράδοξο» που βιώσαμε αρκετές, πιστεύω, μητέρες οι οποίες εργαστήκαμε εντατικά από το σπίτι. Εν τούτοις, ακόμα και η παρουσία τους μού έδινε μεγάλη δύναμη, «γεννούσε» αισιοδοξία για να συνεχίσω, και σε εκείνα το ίδιο. Υπό αυτή την έννοια, σε αυτήν τη τόσο δύσκολη συνθήκη, με τις αγωνίες και τους προβληματισμούς μας, ήρθαμε ουσιαστικά πιο κοντά. Αυτό που προσπάθησα ήταν να επενδύσω σε «ποιότητα χρόνου». Να αξιοποιήσουμε, δηλαδή, όσο πιο δημιουργικά τον χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας και πρωτίστως να μοιραστούμε συναισθήματα, σκέψεις και στιγμές».
Έλενα Μπούλια, Αρχισυντάκτρια Infokids.gr: Με έναν μαγικό τρόπο τα καταφέρνουμε
Επιλέξαμε να γίνουμε γονείς, ενώ είμαστε και εργαζόμενοι. ΔΕΝ επιλέξαμε κάτι τέτοιο.
Έρχεται κάποτε η στιγμή στην καριέρα της εργαζόμενης μαμάς που καλείται να βάλει προτεραιότητες και όσο κι αν πασχίζει για μια ισορροπία ανάμεσα στο τρίπτυχο μητρότητα-εργασία-προσωπική ζωή, η πραγματικότητα στην Ελλάδα αποδεικνύει πως το ένα βάζει διαρκώς τρικλοποδιές στα άλλα δύο.
Και εκεί που προσπαθείς να ορθοποδήσεις και να πάρεις ανάσα εμφανίζεται η πανδημία και έπειτα η τηλε-εργασία και το τρίπτυχο γίνεται ένας αχταρμάς, κατά τον οποίον δεν ξέρεις πού αρχίζει ο ένας σου ρόλος και πού τελειώνει ο άλλος.
Βρίσκομαι σε zoom meetings με συναδέλφους, την ώρα που η μικρή μου κόρη με φωνάζει από την τουαλέτα. Αναγκάζομαι να κλείσω βιαστικά το τηλέφωνο ενώ κάνω συνέντευξη για να πάρω τη μεγάλη μου κόρη από το σχολείο. Το πλυντήριο ρούχων έχει από ώρα τελειώσει, ενώ τα κρεβάτια παραμένουν άστρωτα και πρέπει να ετοιμάσω κάτι γρήγορο για να φάνε τα παιδιά και ο άντρας μου που ΔΕΝ δουλεύει από το σπίτι. Μετά πρέπει να βοηθήσω τη μεγάλη με τα μαθήματα, διακόπτοντας κάθε τόσο για κάποια είδηση που μόλις «έσκασε», ενώ η μικρή γκρινιάζει γιατί κοντεύει να νυχτώσει και δεν έχω ασχοληθεί ακόμα μαζί της.
Το ωράριο εργασίας «ξεχειλώνει» στο άπειρο. Τα παιδιά, με τον έμφυτο και απόλυτα υγιή εγωισμό που τα διακρίνει, θεωρούν, ότι αφού είσαι στο σπίτι (για πρώτη φορά στη ζωή τους τόσες πολλές ώρες) είσαι εκεί για εκείνα. Τους λες ότι δουλεύεις, να κάνουν λίγη ησυχία, και αυτόματα η δουλειά σου γίνεται «ο εχθρός».
Κινείσαι σε λίγα μόνο τετραγωνικά κι όμως νιώθεις να έχεις γίνει χίλια κομμάτια. Για τον εαυτό σου; Ούτε λόγος. Ένα μπάνιο αργά το βράδυ αποτελεί πλέον πολυτέλεια…
Το καλύτερο; Όσοι δεν έχουν παιδιά σχεδόν σε περιπαίζουν για το πόσο τυχερή είσαι που δουλεύεις από το σπίτι και μπορείς να είσαι συνέχεια μαζί τους.
Η πραγματικότητα; Είναι ό,τι πιο δύσκολο οι εργαζόμενες μαμάδες έχουμε κληθεί ποτέ να κάνουμε.
Κι όμως, με έναν μαγικό τρόπο, το καταφέρνουμε ΚΑΙ αυτό».
Αλεξάνδρα Τάμπου, υπ. Ιστοσελίδας trikalaidees.gr, Διευθ.Επικοινωνίας Ρ.ΛΕΣΧΗ 9.76: Να βρούμε γρήγορα τα πατήματα μας
«Μαζί με την καραντίνα Ν2 μπήκε στη ζωή μας και η τηλεργασία. Σε πολλές οικογένειες έτσι και στη δική μας υπάρχουν νεαροί φοιτητές, πολλοί από τους οποίους κάνουν τα πρώτα βήματα προς την ανεξαρτησία και τώρα είναι αναγκασμένοι να μείνουν σπίτι με τους γονείς τους που δεν είναι και η αγαπημένη τους επιλογή.
Λόγω της φύσης της δουλειάς μου, ασχολούμαι πολλές ώρες με τον υπολογιστή και την ιστοσελίδα trikalaidees.gr, το πρώτο που αντιμετώπισα είναι η πικρή συνειδητοποίηση ότι αλλάζει ο τρόπος δουλειάς μας, χάνουμε την επαφή με τους πελάτες και μπαίνουμε σε μια άλλη διάσταση. Από την άλλη η οικογένεια έρχεται πάλι κοντά, αλλά υπό ιδιαίτερες συνθήκες και όλοι υπό πίεση.
Φανταστείτε μια νεαρή φοιτήτρια να σπουδάζει με μαθήματα μέσω skype, να χάνει την κοινωνικότητα της και εμένα να εργάζομαι από το σπίτι κάποιες ώρες προσπαθώντας να φτιάξω την ψυχολογία ολων… και να συμβιώνουμε αρμονικά και χωρίς συγκρούσεις. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο …το καλό είναι ότι το έχουμε ξαναπεράσει..και βρίσκουμε γρήγορα τα πατήματα μας»..
Μαρίνα Φραγκεσκίδου, συγγραφέας: Κώδικες επικοινωνίας
«Οι απαιτήσεις της δουλειάς δεν άλλαξαν εν όψει της καραντίνας, ούτε και η μητρότητα. Υπήρξαν στιγμές που ένιωθα ανεπαρκής είτε στα επαγγελματικά είτε σαν μητέρα και σύζυγος. Χρειάστηκε χρόνος για να καταφέρουμε να βρούμε τις δικές μας ισορροπίες. Ομολογώ δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Μέσα σε όλα όμως βρήκαμε τους δικούς μας κώδικες επικοινωνίας. Σε μια προσπάθεια να κάνουμε κάτι όλοι μαζί , εκτός από τη μαγειρική το ρίξαμε και στη γραφή! Κάπως έτσι γράψαμε κάποια παιδικά τραγούδια κι ένα παραμύθι με τίτλο “Η κυρία Θεραπεία”, το οποίο μάλιστα εικονογράφησαν οι κόρες μου. Το προσφέραμε δωρεάν στο ίντερνετ μέσω της ιστοσελίδας μας, thisisus.gr»
Εβελίνα Νύκτα,δημοσιογράφος: Εργασία χωρίς τύψεις
«Εκεί που ξεκίνησε η τηλεργασία, σταμάτησαν οι τύψεις! Παρά τους αρνητικούς λόγους για τους οποίους οδηγηθήκαμε στην τηλεργασία, το θετικό για όσες είμαστε μαμάδες είναι ότι δεν αποχωριζόμαστε το παιδάκι μας ούτε αυτό το 8ωρο. Ειδικά για εμένα που το παιδί μου είναι ακόμα 1 έτους και δεν πηγαίνει σχολείο, είναι πιο δύσκολο. Το καλό της τηλεργασίας είναι ότι Δεν κοιτάω το ρολόι για να γυρίσω πίσω, ταΐζω η ίδια το παιδί μου και παίζουμε περισσότερο!»
Ιωάννα Κονσολάκη, ιδιωτική υπάλληλος: Συνδυασμός μητρότητας και εργασίας
«Πάντα προσπαθούσα να συνδυάσω τη μητρότητα με τη δουλειά και πάντα ήταν αρκετά δύσκολο. Τα ωράρια εργασίας δεν ήταν ποτέ ιδανικά για κάτι τέτοιο και η φροντίδα των παιδιών δεν έχει ωράριο! Η τηλεργασία ήταν πραγματικά αυτό που χρειαζόμουν. Κατάφερα να ανταποκρίνομαι εξίσου καλά στο ρόλο της εργαζόμενης μητέρας και να κερδίζω το χρόνο που απαιτούσε η μετακίνησή μου στο χώρο εργασίας μου, ώστε να τον αφιερώνω στα παιδιά μου. Οι ηλικίες τους, 5 και 3, καθιστούν την παρουσία μου κοντά τους απαραίτητη σχεδόν σε όλα αλλά περισσότερο στον ποιοτικό χρόνο που αφορά στο παιχνίδι και στις αγκαλιές! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό σε αυτή τη φάση, καθώς με την τηλεργασία, βρήκα τον τέλειο τρόπο να μην τους λείπω και να προσφέρω στον εαυτό μου και στον οικογενειακό προϋπολογισμό…».
Μαρία Χατζηκυριάκου, κοινωνική λειτουργός: Η οικογένεια μου είναι η πηγή έμπνευσης μου
Λόγω της πανδημίας πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στη ζωή μου και ειδικά στον επαγγελματικό τομέα.
Τα τελευταία χρόνια εργάζομαι σε Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης της Περιοχής μου.
Είμαι Κοινωνική Λειτουργός και έρχομαι σε επαφή με τους γονείς και τα παιδιά, τους ενημερώνω για το πρόγραμμα και τις δραστηριότητες και συζητάμε για ό,τι τους απασχολεί.
Δυστυχώς με τα μέτρα προστασίας που αναγκάστηκε να πάρει η χώρα μας έπρεπε να βρούμε λύσεις την περίοδο του lock down έτσι μπήκε στη ζωή μου η τηλεργασία.
Συνομιλώ καθημερινά με τους γονείς μέσω των κοινωνικών δικτύων και τους καθοδηγώ για δράσεις που υλοποιούνται στο σπίτι μαζί με τα παιδιά.
Έτσι έχω την ευκαιρία και εγώ να μαζί με τον γιο μου να συμμετέχουμε σε αυτές τις δράσεις
Πάντως αυτό που ανακάλυψα είναι πως η οικογένεια μου είναι η πηγή έμπνευσης μου.
