Η φωνή του Σαΐνη στην πρώτη ελληνική μεταγλώττιση της ΕΡΤ του 1985 ήταν του Τάσου Κωστή, ο οποίος ήταν και ο εμπνευστής του ελληνικού τίτλου: «Σαΐνης».
Η Λέτα Μουσούτη δανείζει την φωνή της στην Πέννυ, ο Χρήστος Πάρλας στον Δόκτωρ Κλάου, και ο Χρήστος Κατσιγιάννης στον Αρχηγό Κουίμπυ ενώ η σκηνοθεσία είναι του Μιχάλη Μπαλή.
Η ενδυμασία και η προσωπικότητά του μοιάζουν με εκείνη του Επιθεωρητή Κλουζώ από την σειρά ταινιών του Ροζ Πάνθηρα.
Ήταν προφητική η παιδική σειρά του Σαΐνη;
Σύμφωνα με το A Dictionary of Sociology, ο Αστυνόμος Σαΐνης είναι μια σειρά επιστημονικής φαντασίας. Είναι ένα από τα πολλά έργα αυτού του είδους που εμπνέονται από την έννοια του σάιμποργκ, όπως ορίστηκε στη δεκαετία του 1960 από τους ηλεκτρολόγους μηχανικούς Μάνφρεντ Κλάινς και Νάθαν Κλιν. Ο όρος αναφέρεται σε οργανισμούς με ηλεκτρονικές βελτιώσεις που θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε εξωγήινα περιβάλλοντα. Η ιδέα ήταν ότι οι εξελίξεις στη μηχανική θα επέτρεπαν την αντικατάσταση των ανθρώπινων λειτουργιών με μηχανικά μέρη και συστήματα ελεγχόμενα από υπολογιστή. Οι Κλάινς και Κλιν δεν ήταν συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, αλλά η αντίληψή τους ενέπνευσε “πολλά σενάρια επιστημονικής φαντασίας”. Εκτός από το Αστυνόμος Σαΐνης και τον επώνυμο χαρακτήρα του, άλλα παραδείγματα που αναφέρονται στο λεξικό περιλαμβάνουν τους RoboCop, Στιβ Όστιν, Λουκ Σκαϊγουώκερ και Μποργκ.
Ο ιστορικός κινουμένων σχεδίων Ντέιβιντ Περλμάτερ περιλαμβάνει τη σειρά στο ιστορικό της περιεχόμενο για την αμερικανική τηλεόραση κινουμένων σχεδίων. Θεωρεί ότι η τηλεοπτική σειρά Αστυνόμος Σαΐνης είναι η πρώτη παραγωγή της DIC Entertainment προορισμένη για την αμερικανική τηλεόραση και η διάσημη δημιουργία αυτής της εταιρείας παραγωγής. Δηλώνει ότι η σειρά έθεσε την εταιρεία στην πορεία που θα ακολουθούσε για τις επόμενες τρεις δεκαετίες, αλλά θεωρεί ότι οι περισσότερες από τις επόμενες σειρές της είναι λιγότερο επιτυχείς.
Παρά το γεγονός ότι είναι ένας επιθεωρητής, ο Σαΐνης απεικονίζεται περισσότερο ως «παγκόσμιος μυστικός πράκτορας» παρά από έναν ντετέκτιβ. Η σειρά ήταν επικεντρωμένη στη δράση, αλλά μεγάλο μέρος της δράσης προοριζόταν να είναι κωμική. Κατάφερε να συνδυάσει αποτελεσματικά στοιχεία της μυθοπλασίας δράσης και της κωμωδίας, με τρόπο ασυνήθιστο για τη δεκαετία του 1980. Η τηλεοπτική σειρά δημιουργήθηκε για την αγορά κοινοπρακτικών σταθμών και αποδείχθηκε ως εμπορική επιτυχία. Δημιουργήθηκαν συνολικά 86 επεισόδια. Εν μέρει, η επιτυχία της οφείλεται από την καλή δημοσιότητα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η σειρά έλαβε εκτεταμένη κάλυψη από τον Τύπο, ασυνήθιστη για μια τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων. Ιδιαίτερη προσέλκυση έλαβε η συμμετοχή του Ντον Άνταμς ως ο ομότιτλος χαρακτήρας. Πέρα της ανικανότητας του, η αποτελεσματικότητα του Αστυνόμου Σαΐνη ως ντετέκτιβ υπονομεύθηκε από τη χαρούμενη αισιοδοξία του. Όπως έχει υποθεί από τον Άντυ Χέιγουαρντ περί της άποψη του Αστυνόμου Σαΐνη για τον κόσμο, “ο ήλιος πάντα λάμπει”Συνήθως δεν μπορεί να αντιληφθεί τον κίνδυνο. Οι κακοποιοί του Αστυνόμου Σαΐνη είναι εξίσου αναποτελεσματικοί. Οι προσπάθειές τους να απαλλαγούν από τον Αστυνόμο Σαΐνη είναι εξίσου αδύνατες με αυτές του Μπόρις Μπάντενοφ να απαλλαγεί από τους δικούς του αντιπάλους. Η Πέννυ είναι ένας πιο αποτελεσματικός χαρακτήρας από τον θείο της. Παρά το γεγονός ότι είναι προ-έφηβη, είναι αυτή που διεξάγει πραγματικά τις έρευνες και επιλύει τις υποθέσεις. Συχνά βρισκόταν ως θύμα απαγωγής, αλλά αυτό δεν μείωσε τη σημασία του ρόλου της στη σειρά. Ο Περλμάτερ θεωρεί την Πέννυ ως έναν ασυνήθιστα έξυπνο γυναικείο χαρακτήρα, σύμφωνα με τα πρότυπα της δεκαετίας του 1980.[13] Το “ηλεκτρονικό βιβλίο” της Πέννυ ήταν στην πραγματικότητα ένας φορητός υπολογιστής και ένα κινητό τηλέφωνο. Ο Περλμάτερ θεωρεί ότι αυτό το στοιχείο της σειράς έχει προβλέψει πραγματικές τεχνολογικές εξελίξεις σε αυτούς τους τομείς.
Ο Μπρέιν φαίνεται να έχει έναν υπερ-ανθρώπινο νου και είναι άριστος στις μεταμφιέσεις. Λειτουργεί περισσότερο ως πράκτορας παρά ως ο κατοικίδιος σκύλος της. Η M.A.D. απεικονίζεται ως ένα αποτελεσματικό εγκληματικό σύμπλεγμα και ο ηγέτης της, ο Δόκτωρ Κλο, είναι φαινομενικά αποτελεσματικός διαχειριστής. Εντούτοις, οι περισσότεροι πράκτορες του Κλο απεικονίζονται ως βλάκες, και ο Περλμάτερ τους βρίσκει παρόμοιους με τους χαρακτήρες των Τρίο Στούτζων.
Ο ίδιος ο Δόκτωρ Κλο είναι ο πιο απειλητικός από όλους στην οργάνωση αυτή. Στο τέλος των επεισοδίων ακούγεται η οργισμένη και εκφοβιστική φωνή του Δόκτωρα Κλο, απειλώντας να “πιάσει” τον Αστυνόμο Σαΐνη όταν θα ξανασυναντηθούν στη συνέχεια. Εκτός από τους κύριους χαρακτήρες της σειράς, τα επεισόδια παρουσιάζουν έναν άλλο επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα, τον Αρχηγό Κουίμπυ. Ο Αρχηγός Κουίμπυ ενημερώνει τον Αστυνόμο Σαΐνη για τις αποστολές του μέσω αυτοκαταστροφικών μηνυμάτων. Αναπόφευκτα, τα μηνύματα ανατινάζουν τον ίδιο τον Αρχηγό. Οι εκρήξεις παίζονται για γέλια. Λόγω διαφόρων επαναλαμβανόμενων στοιχείων στη σειρά, συχνά το βασική πλοκή κάθε επεισοδίου ήταν η ίδια. Η γεωγραφική θέση κάθε επεισοδίου διέφερε, ωστόσο, και προέβλεπε κάποια ποικιλία στη σειρά. Η σειρά έδωσε αποτελεσματικά στους θεατές τόσο κωμικές όσο και δραματικές στιγμές. Παρά τα πρότυπα λογοκρισίας για τις αμερικανικές κινουμένων σχεδίων σειρές που ίσχυαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και του 1980, η σειρά περιελάβανε επίσης στοιχεία κωμωδίας slapstick. Αυτό ήταν σχεδόν απαγορευμένο εκείνη την εποχή, αλλά η λογοκρισία ήταν λιγότερο αυστηρή για σειρές κοινοπρακτικών σταθμών και το στούντιο το εκμεταλλεύτηκε αυτό. Η επιτυχία του Αστυνόμος Σαΐνης ενθάρρυνε τη DiC να επενδύσει στην παραγωγή περισσότερων κινούμενων σχεδίων για την αμερικανική αγορά, ξεκινώντας με το The Littles (1983). Πολλές νέες σειρές παρήχθησαν το 1984.
