Ο Δημήτρης Μπάσης είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης. Ερμηνευτής, τραγουδιστής που χωρίς να κάνει θόρυβο έχει φθάσει ψηλά στις συνειδήσεις του κόσμου. Η φωνή του θείο χάρισμα μα ο ίδιος δεν έγινε ποτέ ο τραγουδιστής του ενός τραγουδιού.
Ταγμένος στο να «υπηρετεί» το λαϊκό τραγούδι το κάνει με τεράστια επιτυχία 24 χρόνια τώρα.
Μιλά στο Newsbomb.gr για τον διάστημα της αποχής, λόγω της καραντίνας, πόσο έλειψε η μουσική από τον ίδιο και τον κόσμο, για το λαϊκό τραγούδι που το σύστημα το πτωχοποιεί αλλά και για τον ρόλο των ραδιοφώνων και των κοινωνικών δικτύων που διαμορφώνουν το στάτους της μουσικής στην Ελλάδα. Κάνει ιδιαίτερη μνεία στους στίχους και αναφέρει πως τα τραγούδια νικούν τον χρόνο όταν τα λόγια τους έχουν βαθιά νοήματα.
Δεν ξεχνάει τις στιγμές που τραγουδά , εικόνες δυνατές από κάτω του. Άνθρωποι να συγκινούνται και να κλαίνε από το μουσικό ταξίδι που τους προ(σ)καλεί.
Ο Δημήτρης Μπάσης είναι αναμφισβήτητα κομμάτι του μουσικού μας γίγνεσθαι τα τελευταία χρόνια και το κατόρθωμά του είναι ότι βγάζει δίσκους και δουλειές σε μια περίοδο που η δισκογραφία στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Αυτό το πείσμα του να παράξει Πολιτισμό τον δικαιώνει στις συνειδήσεις του κόσμου.
Συναυλίες μετά από πάρα πολύ καιρό, σας έλειψε αυτή η επαφή με τον κόσμο;
«Εννοείται ότι έλειψε. Ουσιαστικά με ένα πάρα πολύ μικρό διάλλειμα το καλοκαίρι του 20, 15 μήνες σχεδόν ο Πολιτισμός τα θεάματα σιώπησαν . Εμένα προσωπικά μου φάνηκε πως ήταν πολύ περισσότερο το διάστημα αυτό, σαν να ήταν 3-4 χρόνια. Ευτυχώς αυτό το καλοκαίρι δείχνει σιγά-σιγά να ανακάμπτουμε, βγαίνουμε πάλι στο φως, έχουμε πιάσει τα όργανα μας. Το καλοκαίρι οι συναυλίες για εμάς τους καλλιτέχνες είναι τρόπος ζωής, να ταξιδεύουμε με μια βαλίτσα στο χέρι και να πηγαίνουμε από πόλη σε πόλη».
Η πανδημία μας έκανε όμως να μας λείψει ο Πολιτισμός, να καταλάβουμε την αξία του;
«Η μουσική είναι μια εκτόνωση για τον κόσμο, είναι διασκέδαση. Ο κόσμος πολλές φορές σιγοτραγουδάει κάποια τραγούδια ή τα τραγουδάει έντονα γιατί θέλει πολλές φορές να διαμαρτυρηθεί, να φωνάξει, να ξεδώσει. Η μουσική έλειψε πάρα πολύ στον κόσμο».
1997, ψίθυροι καρδιάς η πρώτη ουσιαστικά επαφή με το κοινό, έχουν περάσει 24 χρόνια
«Η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά είναι έξι μήνες πριν, τον Απρίλιο του 1997 με το δίσκο που είχε το όνομα «Η φόρα του Ανέμου» όπου από εκεί ξεχώρισαν τα «Χαμοπούλια» και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου κυκλοφορεί το soundtrack μαζί με την τηλεοπτική σειρά «Ψίθυροι καρδιάς» το ομότιτλο τραγούδι και ουσιαστικά είναι η στιγμή που ξεκινάω να γίνομαι πολύ γρήγορα γνωστός, να κάνω την πρώτη μου πολύ μεγάλη επιτυχία. Από εκεί ξεκινάνε όλα ουσιαστικά».